De film 'Percy Jackson & the Olympians: The Lightning Thief' is een fantasie- en avonturenfilm geproduceerd in 2010, geregisseerd door de Harry-Potter regisseur Chris Columbus. De hoofdrolspelers in deze film zijn: Logan Lerman (Percy Jackson), Brandon T. Jackson (Grover Underwood), Alexandra Daddario (Annabeth Chase) en Jake Abel (Luuk Castellan). De film gaat over een 17-jarige tiener, Percy, die samenwoont met zijn moeder. Hij is geen 'gewone' jongen, maar een halfbloed (half mens, half God). Zijn beste vriend, Grover, en zijn leerkracht Latijn, Mr. Brunner, zijn in feite zijn beschermengelen. Wanneer hij ontdekt dat hij een halfgod is, komt hij terecht in 'Kamp Halfbloed'. Een waar avontuur staat hem tegemoet. Hij moet de gestolen bliksemschicht van Zeus terugvinden en deze naar 'The Olympus' brengen, om zo een oorlog tussen de Goden te vermijden. Na een hobbelig parcour met overwinningen en tegenslagen is hem dat gelukt, samen met Grover en Annabeth.

Percy heeft een leer- en gedragsstoornis, nl. dyslexie en ADHD. Voordat hij zijn geaardheid ontdekte, had hij het hier erg moeilijk mee en wist hij met zichzelf geen blijf. Nadat hij terechtkwam in 'Kamp Halfbloed' en kennismaakte met meerdere halfgoden, waaronder Annabeth, kon hij deze geaardheid een plaats geven en accepteren. Ondanks hij in het begin niet wist wat zijn geaardheid was, stond hij zijn mannetje waaronder je al kon zien dat hij geen 'gewone jongen' is.

Ten eerste vind ik het mooi dat er een gedrags- en leerstoornis in kaart wordt gebracht. De ADHD staat voor een verhoogd zintuig en natuurlijke aanleg voor de strijd. Hiermee bedoel ik dat hij geschikt is voor het voeren van een strijd. Daarboven ontwikkelde hij hierdoor betere reflexen en een vermogen om te zien wat zijn tegenstanders zullen doen. De dyslexie wordt hier gekenmerkt door de oude Griekse taal te kunnen lezen en te ontcijferen, waarbij de zinnen in het Oud Grieks in zijn opzicht veranderde in het Engels. Dit is niet onnuttig, aangezien hij doorheen het verhaal de taal meerdere keren kan gebruiken om voorspellingen te kunnen lezen.

Ten tweede is het erg educatief. Hiermee bedoel ik dat de verschillende Griekse Goden en de Griekse mythologische wezens hun krachten duidelijk worden benoemd en beschreven. Bijvoorbeeld: Poseidon, de vader van Percy. Waarvan hij de God is, kan je afleiden vanuit het standpunt van zijn zoon, nl. God van de zee. Hoe komt het naar voor dat Poseidon de God is van de zee? In een scene waarbij Percy spart met Annabeth en hij een snijwonde krijgt in zijn arm. Nadat Percy contact maakt met het water, heelt zijn wonde. Ook kunnen we zien dat Percy naar het water gaat om contact te leggen met zijn vader. Daarnaast komt ook Medusa in de film naar voor. Zij is een monsterlijk figuur dat symbool staat voor kwaad dat slechte geesten moet afschrikken. Tijdens hun zoektocht naar de bliksemschicht komen Percy, Grover en Annabeth Medusa tegen, waarbij zij hen probeert te verleiden om hen zo te verstenen (kijken in de ogen). Zo kan je zien dat Medusa niet een van de goede wezens is, maar een slechte.

Aan de hand van bovengenoemde aspecten komt duidelijk naar voor wat ze willen bereiken met de film, namelijk een verduidelijking van de Griekse mythologie. Ook de kijk op het gedrags-en leerstoornis wordt verduidelijkt. Ze proberen het naar voren te brengen als iets positiefs en niet als iets negatiefs.

Wat ik zwak vond is dat Percy vaak niet geassocieerd werd met water. Bij strijden tegen mythologische wezens, maakte hij vooral gebruik van zijn zwaard. Het zou fijner zijn als er scenes zouden zijn waarbij Percy bijvoorbeeld een vloedgolf maakte van water om zo ten strijde te kunnen gaan. In de film zien we alleen dat hij met zijn krachten een wonde kan helen en kan ademen onder water. Deze dingen mochten meer in de kijker worden gezet.

Ten tweede kwamen er geen echte emoties aan bod in de film. Normaal zou je angst, spanning, plezier, enz. moeten kunnen afleiden, maar dit heb ik niet echt ervaren. Het was voornamelijk voorspelbaar, waardoor je de emotie op voorhand al kon beschouwen. Vanuit mijn standpunt gaven de acteurs niet echt 100% inzet op dit vlak. Ze mochten emotioneel 'overdrijven' om bepaalde scenes te benadrukken. Bijvoorbeeld: de scene waarbij Percy, Grover en zijn moeder worden aangevallen door de Minotaurus, vluchten ze naar Kamp Halfbloed. Doordat de moeder van Percy 100% mens is, kan ze dat kamp niet betreden. Met als gevolg dat de Minotaurus zijn moeder te grazen neemt. Percy gaat de strijd aan en roept: "Put my mother down!" Deze zin mocht hij met meer gevoel uitspreken.

De titel, cover en genre van de film spraken mij aan, waardoor ik deze ben beginnen kijken. Daar heb ik geen enkel moment spijt van gehad, dus ik vond het zeker en vast een goede film. De verhaallijn kwam sterk naar voor en ik kreeg een duidelijk beeld van de Griekse mythologie. Ik raad de film aan zij die geïnteresseerd zijn in Griekse mythologie en aan diegene die houden van avontuur. Ook zij die niet van deze genre houden, zullen door de spanning de film willen blijven kijken en willen weten hoe het afloopt.